فرقی ندارد که جـهـنـم یا بـهـشـت است            هرجا که می‌گویم حسین آن‌جا بهشت است

هر روز از این روضه به آن روضه دویده            حق دارد آن‌که گفته این دنیا بهشت است

چشمی که از داغـت نـمـی‌بـارد جـهـنـم            چشمی که از داغت شود دریا بهشت است

شش‌گوشه را از شش‌جهت دیدیم و گفتیم            از هر جهت این کعـبۀ زیبا بهشت است

بــالا و پــائــیــنــی نـــدارد خــانــۀ تــو            بالای سر فردوس و پایین پا بهشت است

با جبر ما را عـاشـق خـود کن که فـردا            در اختیـار حـضرت زهـرا بهشت است

گفتند زهرا زائـر شب‌های جـمـعه است            گفتیم زیـر پـای مـادرهـا بـهـشـت اسـت

خیمه به خیمه سوخت دست و پای طفلان            در آتشی که شعـله‌هایش تا بهـشت است